Kenapa Kerajaan Mengawal Perniagaan?

Tujuan

Kerajaan mengawal perniagaan kerana beberapa sebab. Pertama adalah keselamatan awam dan kebajikan. Banyak industri yang sentiasa dikaji semula dan diawasi kerana aktiviti mereka, jika mereka terbantut, boleh memberi kesan yang sangat berbahaya kepada kesihatan manusia, kesejahteraan kewangan, atau struktur komuniti.

Alasan kedua ialah perlindungan industri. Banyak peraturan disediakan untuk melindungi mereka yang telah mengembangkan perniagaan mereka dengan betul; pelesenan, permit dan pemeriksaan oleh kerajaan menyingkirkan yang tidak diingini atau aktiviti jenayah yang melemahkan industri yang jujur.

$config[code] not found

Alasan ketiga ialah penjanaan pendapatan. Banyak program memerlukan pensijilan atau pelesenan yang perlu dibayar oleh perniagaan untuk beroperasi. Dana yang dikumpul pergi untuk membayar program kerajaan yang melakukan pengawasan terhadap industri tertentu. Walau bagaimanapun, dalam banyak kes, sebahagian daripada pendapatan juga dikurangkan kepada tujuan umum kerajaan dan, secara efektif, cukai.

Pembangunan Abad ke-20

Peraturan perniagaan pada abad ke-20 telah berkembang di pelbagai peringkat kerajaan melalui bentuk komisen. Jabatan dan agensi kerajaan masih banyak terlibat. Walau bagaimanapun, komisen dilihat sebagai lebih responsif, dan ahli lembaga boleh, dalam kebanyakan kes, dari industri swasta, memberikan wajah yang berminat kepada kepentingan perniagaan dalam kerajaan. Melakukannya juga menyediakan kerajaan dengan pembuat keputusan yang memahami isu-isu perniagaan dan bagaimana mereka mungkin bertentangan dengan peraturan atau perubahan baru. Pendekatan ini juga membolehkan resolusi konflik yang lebih murah daripada mengambil cabaran peraturan sistem mahkamah melalui tuntutan formal.

Video Hari Ini

Dibawa kepada kamu oleh Sapling Dibawa kepada kamu oleh Sapling

Percubaan Deregulasi dan Keputusan

Eksperimen dalam kerajaan dalam usaha perniagaan peraturan, iaitu penyahkawalseliaan, telah bercampur. Malah, sehingga tahun 1970-an kerajaan bekerja dalam arah yang bertentangan dengan penciptaan agensi baru di peringkat persekutuan, seperti Pentadbiran Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan (OSHA) dan Agensi Perlindungan Alam Sekitar (EPA).

Deregulasi skala besar bermula pada 1980-an dengan penghapusan pengawasan terhadap industri penerbangan dan industri telekomunikasi, kereta api dan trak. Mereka umumnya berjaya dan masih beroperasi, diturunkan deraf, hari ini.

Keputusan Kurang Mengesan dalam Amalan

Sebaliknya, penyahkawalseliaan kewangan telah mencetuskan masalah yang lebih besar dalam perniagaan. Melonggarkan pengawasan terhadap industri simpanan dan pinjaman mengakibatkan kegagalan bank, dan pembayar cukai meninggalkan kaki untuk menanggung nilai akaun yang hilang. Pada tahun 2000an, penyahkawalseliaan industri elektrik dibenarkan untuk kadar permainan berskala besar untuk membuat keuntungan. Hasilnya merosot seluruh pasaran dan mewujudkan panik sosial meroket harga elektrik berdasarkan float pasaran.

Kemalangan krisis kredit pada tahun 2008 sekali lagi menandakan keperluan untuk lebih banyak pengawalseliaan dalam perniagaan, terutamanya industri kewangan. Hakikat bahawa sebilangan kecil unit bank dan rumah kewangan boleh melancarkan sistem pelaburan hartanah dan kewangan telah menimbulkan banyak marah, cukup sehingga mereka memanggil pembatasan baru terhadap kegiatan tersebut.

Kesimpulannya

Kerajaan A.Siaga di semua peringkat bergantung kepada perniagaan untuk daya maju negara untuk sokongan kewangan yang disediakan. Kebanyakan hasil cukai kerajaan datang dari industri setiap hari. Yang berkata, kepada pemilik perniagaan atau pengurus pelbagai peringkat pengawasan kerajaan boleh kelihatan mengelirukan dan / atau tidak perlu. Walau bagaimanapun, perbezaan perspektif ini sering diimbangi melalui hibrid dalam bentuk komisen dan papan ke atas aktiviti industri tertentu, yang membolehkan kedua-dua peraturan dan aliran dagangan yang relatif bebas.