Ketidaksamaan pendapatan semakin meningkat di Amerika, dan ia mempunyai banyak kelas perbualan dalam keributan.
Antara 1981 dan 2011, bahagian pendapatan (termasuk keuntungan modal, tetapi tidak termasuk pemindahan kerajaan) berpendapatan tertinggi satu peratus meningkat daripada 8.9 kepada 19.9 peratus daripada jumlah keseluruhan, menurut data yang diberikan oleh Emmanuel Saez dari University of California di Berkeley, yang telah menganalisis statistik Perolehan Dalaman (IRS) mengenai topik ini. Kerana kenaikan ini menyusut penurunan pendapatan bahagian atas satu peratus daripada 21.1 peratus kepada 8.9 peratus antara tahun 1928 dan 1981, ramai yang meminta campur tangan dasar.
$config[code] not foundAhli ekonomi University of Paris, Thomas Piketty, misalnya, menyerukan penyelesaian drastik - kadar cukai marginal 80 peratus untuk membendung gelombang air dalam ketidaksamaan pendapatan yang semakin meningkat. Tetapi kadar cukai yang tinggi akan memberi kesan sampingan yang tidak diingini. Sebelum mengambil tindakan yang teruk, pembuat dasar perlu memahami sebab kenaikan ketidaksamaan.
Blogosphere penuh dengan penjelasan. Pemerhati telah menunjuk kepada perubahan teknologi, globalisasi, peningkatan nilai pendidikan, kemerosotan kesatuan, penurunan kadar cukai, penurunan program sosial, dan penyahkawalseliaan, antara lain.
Yang menghairankan, beberapa telah mengulas mengenai peranan keusahawanan. Tetapi, seperti yang dikatakan Daniel Isenberg dari Babson College, pertumbuhan keusahawanan hampir selalu memainkan peranan dalam membuat perolehan lebih sedikit walaupun pulangan kewangan daripada perniagaan berjalan lebih cenderung daripada pulangan kewangan untuk bekerja untuk orang lain. Yang tidak berjaya biasanya kehilangan pelaburan mereka, sedangkan yang berjaya dapat membuat banyak uang.
Sebahagian daripada ketidaksamaan pendapatan yang meningkat berasal dari upah yang lebih tinggi di hujung atas skala gaji, tetapi itu bukan di mana wang sebenar telah dibuat selama tiga puluh tahun yang lalu. Walaupun membayar orang berjuta-juta dolar setahun untuk menjalankan Fortune 500 syarikat adalah banyak, tidak ada apa-apa berbanding dengan berbilion-bilion orang seperti Bill Gates dan Mark Zuckerberg telah dibuat dari usaha keusahawanan mereka.
Titik ini membawa saya kembali kepada data. Ketiga dekad dari 1981 dan 2011 bukan sahaja merupakan tempoh perubahan teknologi, deregulasi, dan globalisasi, mereka juga merupakan tempoh pertumbuhan relatif dalam pendapatan keusahawanan. Statistik IRS menunjukkan bahawa bahagian pendapatan individu Amerika yang datang daripada menjalankan perniagaan mereka sendiri (ditakrifkan sebagai pendapatan bersih perniagaan dengan kerugian perniagaan daripada perbadanan Sub Bab S, perkongsian dan kepunyaan tunggal) meningkat daripada 2.6 peratus pada tahun 1982 kepada 8.5 peratus pada tahun 2011.
Bagi bahagian atas pengagihan pendapatan, peralihan ke arah keusahawanan lebih ketara. Mengikut data yang disediakan oleh Emmanuel Saez, sebahagian daripada pendapatan satu peratus teratas yang berasal dari menjalankan perniagaan mereka sendiri meningkat dari 7.8 peratus pada tahun 1981 kepada 28.6 peratus pada tahun 2011.
Adalah penting bagi pembuat dasar untuk memahami bahawa pendapatan rakyat Amerika telah menjadi kurang sama sejak 30 tahun yang lalu, tetapi lebih penting bagi mereka untuk tahu kenapa.
Ketidaksamaan pendapatan telah meningkat, sebahagiannya, kerana rakyat Amerika lebih cenderung untuk mendapatkan wang dari keusahawanan hari ini berbanding pada awal tahun 1980-an. Kita boleh mengurangkan ketidaksamaan pendapatan dengan mengembalikan insentif untuk menjana pendapatan keusahawanan dengan cara mereka kembali pada masa itu. Tetapi apakah yang kita mahukan?
Photo Money melalui Shutterstock
6 Komen ▼
